Πληρώνω, άρα… υπάρχω

Μια ζωή, πληρώνουμε… Πληρώνουμε για την απόκτηση υλικών αγαθών, για τα λάθη μας ή ακόμη και για τα λάθη των άλλων. Το ρήμα «πληρώνω» κυριαρχεί στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Μήπως, τελικά, η ζωή μας αποκτά "νόημα" μόνο μέσα από τις οικονομικές μας συναλλαγές; Ποια η "αξία" του χρήματος; Όλα έχουν μια τιμή και, παράλληλα, όλα έχουν ένα τίμημα;

Σε μια κοινωνία "δούναι και λαβείν", το χρήμα είναι "αναγκαίο κακό". Αν παρομοιάζαμε τη ζωή μας με μια μακρινή διαδρομή, σίγουρα το χρήμα θα ήταν το "φως" που θα φώτιζε την όλη πορεία μας. Δυστυχώς, όλα εξαρτώνται από αυτό. Όποιος δε διαθέτει τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους για να εξασφαλίσει - τουλάχιστον - τα προς το ζην, "συναντά" ανυπέρβλητα εμπόδια στην καθημερινότητά του. Οι άνθρωποι, πλέον, αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί. Έμφαση δε δίνεται στο ποιος είμαι, αλλά στο τι και, κυρίως, στο πόσα έχω. Στην ερώτηση τι έχω; σπάνια το μυαλό μας θα πήγαινε σε απαντήσεις τύπου:  υγεία, "χρυσή" καρδιά, θετική διάθεση, καλές προθέσεις, έμπιστους φίλους, ευτυχισμένη οικογένεια. Ίσως, διότι πολλές φορές ούτε εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε την "αξία" των παραπάνω καταστάσεων. Αντίθετα, οι αναμενόμενες απαντήσεις θα επικεντρώνονταν σε πράγματα "χειροπιαστά", κυρίως υλικά αγαθά: πολυτελή ενδύματα, κοσμήματα, κινητά, ακίνητα, σπίτια κι αυτοκίνητα. Έτσι μάθαμε να "κοστολογούμε" τη ζωή μας, αφού το "σλόγκαν" της σύγχρονης εποχής είναι το εξής: Χωρίς το χρήμα… δεν κάνεις βήμα! 

Επομένως, όταν όλα γύρω μας "πωλούνται κι αγοράζονται" - κάποιες φορές, ακόμη και συναισθήματα ή συνειδήσεις - είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε οτιδήποτε παρέχεται δωρεάν. Έτσι, δημιουργείται η εντύπωση ότι κάθε τι που προσφέρεται χωρίς την καταβολή του ανάλογου χρηματικού ποσού, είναι ευτελούς αξίας ή "κρύβει" κάποια "παγίδα". Είναι λογικό να διαμορφώνονται τέτοιου είδους αντιλήψεις, εφόσον το χρήμα ανέκαθεν κατείχε κυρίαρχη θέση στη ζωή των ανθρώπων. Από την άλλη, όμως, πολλά "πράγματα" – όχι, κατ’ ανάγκη, υλικά αγαθά - τα οποία παρέχονται δωρεάν, έχουν ανυπολόγιστη "αξία". Πόσο "κοστίζει", άραγε, μια ρομαντική βόλτα στην παραλία με φόντο το ηλιοβασίλεμα; Ένα ζεστό και ειλικρινές χαμόγελο; Ένα τρυφερό χάδι; Μια κουβέντα συμπαράστασης; Για ποιο λόγο πρέπει η ζωή μας ν’ αποκτά νόημα μόνο μέσα από "ανοιχτούς λογαριασμούς";       

Ομολογουμένως, το χρήμα είναι το μέσο που "ανοίγει" διάπλατα "πόρτες"… όχι, όμως, και τις καρδιές των ανθρώπων.