Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Το «σχολείο» της ζωής


Το σχολείο αποτελεί αναπόσπαστο "κομμάτι" της ζωής μας. Όλοι έχουμε "περάσει" από τα θρανία. Οι αναμνήσεις των σχολικών μας χρόνων μένουν βαθιά "χαραγμένες" στην ψυχή μας. Τα μαθητικά μας χρόνια, μάλιστα, υπήρξαν πηγή έμπνευσης πολλών στιχουργών και σεναριογράφων.


Σκοπός του σχολείου είναι η απόκτηση γνώσεων, κριτικής ικανότητας και δεξιοτήτων. Παράλληλα, είναι χώρος αλληλεπίδρασης και -κατ’ επέκταση-κοινωνικοποίησης, εφόσον εκεί αποκτούμε τους πρώτους μας φίλους και γινόμαστε μέλη μιας ομάδας. Μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση υιοθετούμε συνήθειες, νέες μορφές συμπεριφοράς και διαμορφώνουμε την προσωπικότητά μας. Σε γενικές γραμμές, το σχολείο δεν μπορεί ν’ αποκοπεί από την κοινωνία, γι’ αυτό και θεωρείται προέκτασή της.
 
Όταν τελειώνουμε τις σπουδές μας κι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη ζωή, το "τοπίο" αλλάζει. Από τα σχολικά θρανία μεταφερόμαστε -πλέον- στο «σχολείο» της ζωής. Εδώ, τα πράγματα δυσκολεύουν. Αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι η επίλυση των καθημερινών προβλημάτων δεν είναι απλή υπόθεση. Ορισμένες φορές, τα εμπόδια μοιάζουν ανυπέρβλητα και για την αντιμετώπισή τους δεν απαιτούνται -μόνο- γνώσεις αλλά ένας συνδυασμός πραγμάτων, με κυρίαρχο στοιχείο: το ψυχικό σθένος. Τελικά, τι μας προσφέρει η ζωή μέσα από τις δύσκολες στιγμές; Αποκλειστικά, πόνο; Ή μήπως σύνεση και ωριμότητα;

Ομολογουμένως, οι δυσκολίες -πολλές φορές- μας "τσακίζουν τα φτερά", όμως οι εμπειρίες που αποκομίζουμε από τέτοιου είδους καταστάσεις μάς κάνουν σοφότερους και πιο δυνατούς. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, το καλύτερο «σχολείο» είναι η ίδια η ζωή!


Δεν υπάρχουν σχόλια: