Είναι στιγμές που η ζωή μας "κυλάει"
ήρεμα και αρμονικά. Οι ρυθμοί είναι σταθεροί και έχουμε -ή τουλάχιστον, νομίζουμε
ότι έχουμε- σχεδόν τα πάντα. Κάνουμε όνειρα για το μέλλον, έχοντας την
πεποίθηση ότι τα πράγματα θα παραμείνουν ως έχουν κι ότι τίποτα δε θα
διαταράξει την προσωπική μας γαλήνη. Έτσι, πέφτουμε στην "παγίδα" να θεωρούμε
τον εαυτό μας "κατακτητή" του κόσμου...! Ξεχνάμε, όμως, ότι η ευτυχία
είναι τόσο "εύθραυστη"…!
Κι εκεί που αισθανόμαστε σαν
"μικροί γίγαντες", έρχεται η μεγάλη ανατροπή. Ξαφνικά, αντιλαμβανόμαστε
πως τα γεγονότα δεν εξελίσσονται όπως εμείς επιθυμούμε. Αμέσως, το μυαλό μας "κατακλύζεται"
από αρνητικά συναισθήματα: θυμό, θλίψη, φόβο, απογοήτευση, ανασφάλεια κι από "ισχυροί"
-που νιώθαμε- αισθανόμαστε πλέον "αδύναμοι" απέναντι στις ανατροπές
της ζωής. Δυστυχώς, με "πίκρα" συμπεραίνουμε ότι κανείς δεν κάνει
"συμβόλαιο" με την ευτυχία και αρχίζουμε ν’ αναρωτιόμαστε μήπως,
τελικά, οι "γίγαντες" ζουν μόνο στα παραμύθια;
Η ίδια η ζωή είναι ανατρεπτική.
Με τη σειρά της, η ανατροπή δεν οδηγεί πάντα σε αδιέξοδο. Αντίθετα,
"κρύβει" ευκαιρίες για σημαντικές αλλαγές τόσο σε ατομικό όσο και σε
κοινωνικό επίπεδο. Βέβαια, είναι δύσβατο το "μονοπάτι" της αλλαγής.
Απαιτεί τόλμη, αποφασιστικότητα, διαρκή προσπάθεια, "θυσίες", επιμονή
αλλά κυρίως υπομονή. Η ανθρώπινη φύση, όμως, είναι συνυφασμένη με τη δύναμη και
την αντοχή. Επομένως, είναι στο χέρι μας να διορθώσουμε -στο βαθμό που
μπορούμε- "τα κακώς κείμενα". Ποτέ δεν είναι αργά, άλλωστε, για μια
νέα αρχή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου